In de wachtkamer bij de KNO-arts. Er zit hier een oma met haar kleinzoon. Allemachtig, geen wonder dat dat kind niet meer reageert.. als je de hele dag zoiets aan moet horen! Ik word er al moe van.

“Moet ik je jas ophangen? He Sander luister ’s naar oma. Hee hallo!” “Ga daar maar zitten. Hoor je me?” (Vast niet, hij zit bij de kno arts)

“Sander oma krijgt slaap”, ze gaapt. Sander reageert niet, snuift een beetje. “Ben jij zo verkouden?” Zucht: “Hehe.”

Oma heeft gebrek aan aandacht.

Kijkt een beetje mee op de door Sander meegebrachte Ipad. Vraagt er iets over. Sander reageert niet. “Hallo” vraagt oma om aandacht.

Ze vraagt of je met deze batterij langer doet dan die van de telefoon. Dat weet Sander niet. Ik weet wat Sander heeft. Hij is Oost-Indisch doof.