Ik heb al jarenlang een vocht probleem. In mijn oren wel te verstaan. Of eigenlijk: achter het trommelvlies in mijn oren. Daartoe heb ik ooit, net als heel veel kleine kindjes, buisjes in mijn oren gekregen. Helemaal afdoende voor het ontstane gehoorverlies was dat niet, dus kwamen er ook twee hoortoestellen (zo noemt de audicien dat). Bij kindjes groeien de buisjes eruit en daarna gaan de gaatjes weer dicht. De natuur is zo prachtig. Bij mij groeiden ze eruit maar gingen de gaatjes niet dicht. Dat wil zeggen: altijd oordopjes in met douchen en zwemmen. Ik mocht niet onder water zwemmen of duiken ( zoooooo jammer). Echter sinds een halfjaar was mijn gehoor bezig in die mate af te nemen dat ik mezelf eerder doof dan slechthorend noemde. Ik kijk de Nederlandstalige programma’s op tv met ondertiteling (888 via teletekst).
Op de vierde rij bij The Normal Heart vorige week verstond ik niet wat Frederik Brom tegen Cas Jansen zei. Het is dat ik wist waar het stuk over ging, dat hielp nog een beetje. Anders was ik naar buiten gegaan in totale onwetendheid. Met de vraag waarom er zoveel mannen in het stuk zaten en maar 1 vrouw. Maar goed, vandaag naar het ziekenhuis voor weer een gehoortest. Ja mevrouw uw gehoor is echt heel erg achteruit gegaan (joh!).
De scan heeft uitgewezen dat aan beide kanten rondom het bot veel vocht, slijm, snot (oh zo lekker vies praten) zit. Een chronische ontsteking. Dat moet weg anders gaat dit het bot aantasten. Voorlopig gaan we dat proberen met een ander soort buisje. Een ding van zeker twee cm lang met een T-splitsing van 1 cm. Best groot. Ik kreeg dus twee verdovingsprikjes in mijn oor, die volgens de dokter heeeeel irritant waren. En dan zou ik niks meer voelen.
Hij legde stap voor stap uit wat hij deed. “Nu komt het eerste prikje”. En toen het tweede. Of het ging vroeg de verpleegkundige, want u geeft geen kik maar voelt u het wel? Ja ik voelde twee venijnige prikjes, maar om nou te zeggen au au au wat doet dat zeer, dat viel wel mee. Nou u doet het goed hoor, zei ze. Zou ik nou echt zo’n bikkel zijn of doe ik het goed in vergelijking met kinderen? Nou ja verdoofd dus en toen ging het buisje erin. Dat zal voorlopig wel gaan helpen. Ik kon in ieder geval gelijk al beter horen dus ik hoop er op dat hij de volgende keer het andere oor ook doet. Nu zal het oor nog wat gaan pruttelen en borrelen, misschien wel gaan lopen, want ja wat er in zit moet er uit natuurlijk. Wel moet ik rekening mee houden dat dit in de toekomst niet afdoende is en dan zal ik geopereerd moeten worden. En ik moet nieuwe hoortoestellen.
Zucht dat wordt weer een rib uit mijn lijf vrees ik. Maar ja ik volg het weer dus pas op, fluisteren achter mijn rug om kan nu gevaarlijk zijn. Je bent gewaarschuwd.